به گزارش کلینی نیوزبه نوشته بی بی سی، هشدار دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر این که کره شمالی ممکن است با "آتش و خشمی که دنیا هرگز مانند آن را ندیده" مواجه شود عموما به عنوان تهدیدی که پشت آن نیروی مخرب زرادخانه هستهای آمریکا قرار دارد تعبیر شده است.
آقای ترامپ برای این که این پیام را برای کره شمالی روشنتر کند صبح روز بعد توییت کرد که تسلیحات هستهای آمریکا "از هر زمان دیگری به مراتب قویتر و قدرتمندتر است"
"امیدواریم هیچ وقت ناچار به استفاده از این نیرو نشویم ولی هرگز زمانی نخواهد رسید که ما قدرتمندترین ملت دنیا نباشیم."
تهدیدهای اخیر رئیس جمهوری آمریکا در ارتباط با استفاده از سلاح هستهای مورد نادری نیست. دونالد ترامپ دهه هاست که علاقه وافر خود را به استفاده از سلاحهای اتمی نشان داده.
نظر آقای ترامپ در مورد امور بازرگانی تحت تاثیر قدرت صنعتی آمریکا در دوره پس از جنگ جهانی دوم است. عقاید او در باره ترکیب جمعیت یک ملت، به یک هژمونی بومی برمیگردد که مدتهاست وجود ندارد. تصورات او در باره تسلیحات اتمی نیز ناشی از توجه او به مسابقه تسلیحاتی و استفاده دیپلماتیک از موقعیتهای خطرناک برای کسب امتیاز در دوران جنگ سرد است.
دسامبر گذشته هنگامی که دونالد ترامپ هنوز به طور رسمی پست ریاست جمهوری آمریکا را تحویل نگرفته بود، بر این نکته تاکید کرد که آمریکا باید نیروی هستهای خود را به "میزان قابل توجهی تقویت و گسترش دهد" و از تمام دشمنانش قویتر باشد.
در ماه اوت گذشته، شبکه تلویزیونی آمریکایی ام اس ان بی سی، گزارش داد که دونالد ترامپ که در آنموقع نامزد ریاست جمهوری بود از مشاوران سیاست خارجی خود چندین بار پرسیده که چرا آمریکا نمیتواند از تسلیحات هستهاش استفاده کند؟ ادعایی که ستاد انتخاباتی آقای ترامپ آن را تکذیب کرد.
ولی این موضوع منتفی نشد و در آوریل ۲۰۱۶ در اجتماعی در یک سالن شهرداری، کریس متیوز، خبرنگار شبکه ام اس ان بی سی از آقای ترامپ پرسید چرا از این که استفاده از تسلیحات هستهای را به طور قاطع رد کند خودداری کرده؟ دونالد ترامپ در پاسخ گفته بود: "آیا زمانی خواهد رسید که بتوان از آن استفاده کرد؟ شاید، شاید".
هنگامی که به آقای ترامپ خطرهای آزادانه صحبت کردن در باره استفاده از سلاح هستهای گوشزد شد، در جواب گفت: "پس برای چه آنها را میسازیم؟"
(آمریکا دیگرکلاهکهای هستهای جدیدی نمیسازد و زرادخانه کنونیاش را نگاه داشته.)
او یک بار دیگر تکرار کرد که استفاده از تسلیحات هستهای را منتفی نمیکند و همه گزینهها روی میز است.
خیلی قبل از این سؤال و جوابها یعنی در سال ۱۹۹۰، مجله پلی بوی، با دونالد ترامپ مصاحبه کرده و در جریان گفتگو سوژه تسلیحات اتمی مطرح شده بود.
آقای ترامپ گفته بود: "من همیشه به موضوع جنگ هستهای فکر کردهام. در روند افکار من این موضوع بسیار مهمی است." وی این جنگ را "فاجعه نهایی" توصیف کرده و آن را با نوعی بیماری که هیچ کس نمیخواهد در باره اش صحبت کند مقایسه کرده بود.
"به نظر من بزرگترین حماقتها، این تصور مردم است که آن (جنگ هستهای) هرگز اتفاق نخواهد افتاد؛ چون همه میدانند که تا چه حد ویرانگر خواهد بود، و به همین جهت هیچ کس از این تسلیحات استفاده نمیکند."
حتی در سال ۱۹۸۴ یعنی در اوج دوران جنگ سرد آقای ترامپ در مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست، گفته بود دوست دارد مسؤل مذاکرات شوروی و آمریکا در باره تسلیحات هستهای باشد:
"ظرف یک ساعت و نیم همه چیز لازم در باره موشکها را میشود یاد گرفت. به هر حال فکر میکنم من بیشتر آنها را میدانم."
در همان روزهای انجام این مصاحبه، یک بازی کامپیوتری به نام توازن قدرت، که تلاشهای آمریکا و شوروی را در جریان جنگ سرد مقایسه میکرد، به طور غیرمنتظرهای با استقبال مردم مواجه شد.
بازیکنان میتوانستند با خرابکاری، برنامه ریزی و تهدید تا آستانه جنگ هستهای پیش بروند. ترفند بازی این بود که تا هنگام پرواز موشکها شما نمیتوانستید کاملا مطمئن شوید تا کجا میتوانید پیش بروید. بالاگرفتن جنگ میتوانست به یک نابودی غیرقابل برگشت بیانجامد.
و اگر چنین میشد، پیامی که با حروف سفید روی یک پرده سیاه میآمد این بود: "شما یک جنگ هستهای اتفاقی را شروع کردهاید. نه، هیچ گونه تصاویر متحرکی از ابرهای قارچ مانند، یا قطعات اعضای بدن مردم که به هوا پرتاب میشوند نخواهید دید. ما به غفلت جایزه نمیدهیم."
اگر بشود از روی اظهارات گذشته آقای ترامپ قضاوت کرد، به نظر میرسد وی معتقد است که اگر دشمنان باور نداشته باشند که ملت آمریکا حاضر است ماشه را بکشد، در آن صورت زرادخانه هستهای آمریکا به حد کافی کارآمد نخواهد بود. همه اینها بخشی از استراتژی او مبنی برغیرقابل پیشبینی بودن است که در جریان مبارزات انتخاباتیاش برای جلب آراء مرتبا تکرار و در یکی از توییتهای اخیرش هم به آن اشاره کرده.
ترامپ و جیمز ماتیس، وزیر دفاع او در باره این که چگونه آمریکا در هر گونه رویارویی با کره شمالی پیروز خواهد شد صحبت کردهاند. ولی در میان این لاف زدنها به این خطر اشاره نکردهاند که این رویارویی ممکن است از کنترل خارج شده و عده زیادی از غیرنظامیان در هر دو سوی منطقه غیرنظامی اعلام شده کره (مرز بین دو کره) و نیز پرسنل نظامی آمریکا کشته شوند- فاجعه ای که یک چنین مناقشاتی به همراه خواهد داشت.
آمریکا تقریبا به طور مسلم پیروز خواهد شد ولی مشکل خواهد بود یک چنین نتیجهای را چیزی جز شکست دانست.